Rakwi's, Tito's, Keti's, Aspi's - Dinsdag 4 augustus

De Rakwi's begonnen na het ontbijt met een ladderspel waarbij ze door uitdagingen te doen verf konden winnen. Met die verf mochten ze elkaar beschilderen en uitdeindelijk bleek Giovanni het mooiste beschilderd te zijn. Aangezien ze toch al vuil waren speelden ze in de namiddag waterspelletjes. Het zeil en de bruine zeep werd uitgehaald en het was vooral nat! Onder andere de stoelendans, maar dan met teiltjes water, stond op het programma. Na het avondmaal konden ze kiezen tussen twee activiteiten. De ene groep trok naar het voetbalveldje om te baseballen, de andere groep ging wandelen om naar de zonsondergang te kijken. Moe maar voldaan kroop iedereen in z'n bed!

De Tito's en Aspi's gingen samen een dag survivallen. Onder andere een bekentocht, rollen in de modder, een brancard sjorren,... stond op het programma. Ook vuur maken kwam er bij kijken, ze moesten zelfs hun 4-uurtje er op klaarmaken: worstjes. Om de dag proper af te sluiten namen ze nog een frisse duik in de Lesse. De foto's zeggen alles :) De Aspi's sloten de dag af met een wc-potten-spel. De Tito's hielden een totemisatie waarbij elke Tito's zijn dierennaam kreeg toegekend. Later in hun Chiroleven krijgen ze daar ook nog een voortotem bij (bvb: lieftallige, zorgeloze,...).

De Keti's hielden in de voormiddag hun eigen expeditie Ketison waarbij ze verschillende opdrachten moesten door staan door samen te werken. In de namiddag gingen ze op tocht naar Beauraing voor een stadsspel. Op de verschillende plaatsen in dit dorpje konden ze codes bemachtigen om telkens naar de volgende plaats te kunnen gaan. Uiteindelijk eindigden ze terug op ons bivakterrein waar ze een schat veroverden. Aan het kampvuur aten ze 's avonds blauwe pannenkoeken en hadden ze een bezinningsmoment met Hein.

Middagmaal: blinde vinken, patatjes en bloemkool

Avondmaal: Spaghetti

Het weer, gans de dag :)

Speelclubs – Dag 1 – Met de trein naar…. Wiesme!

Het is van de speelclubs hun gewoonte, ze stonden allemaal netjes op tijd (en sommige waarschijnlijk veel te vroeg) aan het station van Adinkerke. De laatste info over eten, medicijnen en slaapgewoontes werd aan de leiding doorgegeven en de speelclubs konden op de trein stappen. We pasten allemaal mooi in een wagon en konden zelfs, door wat op te schuiven, nog plaats maken voor enkele andere mensen. De nogal luidruchtige speelclubs kregen allemaal een speelclub-only-spelletjesboekje en hielden zich mooi stilletjes bezig. Ook het uno-en, zwartepieten, etc… zorgden voor wat tijdverdrijf. Want 4 uur op de trein, dat is lang! Vraag het maar aan de speelclubs.

Aangekomen in Beauraing stond ons nog een wandeling van 5km te wachten. De warmte zorgde voor wat weerstand, gelukkig kwamen de kookouders onze rugzakken oppikken en brachten ze fris water. Onderweg had de leiding gelukkig heel wat opdrachtjes verstopt. Eentje ervan was dat ze een groepsfoto moesten maken, en die opdracht is zeker geslaagd. Kijk maar naar het resultaat hieronder. Op de kampplaats toegekomen werden de kamers verdeeld. En dat was eigenlijk heel simpel, een kamer voor de jongens en een kamer voor de meisjes. Na het lekkere 4-uurtje kregen ze eventjes vrije tijd op de kamer en daarna ook op het terrein. Het speelbos en de kampen van de rakwi’s werden grondig bekeken en belopen. Daarna was het al tijd om aan tafel te gaan. Op het menu stond lekkere spaghetti en dat smaakte!

Na het avondeten (en de afwas) stond er voor de speelclubs een terrein- en gebouw-verkenningsspel op het programma. Elk groepje moest op zoek naar kaartjes in hun kleurtje om op het einde de knots in hun kleur te vinden. Uiteindelijk vond elk groepje, na hard zoeken, de knuppel en poseerden ze trots bij de chirovlag voor een foto (zie hieronder).

En dan was het tijd om te gaan slapen. Iedereen kroop in z'n pyjama, poetste zijn tanden, ging plassen en kroop in zijn slaapzak. En het is te merken dat velen voor de eerst keer op kamp zijn, zo ging Thomas (V.) zijn tanden poetsen met zonnecreme... Alle jongens lagen alvast plat van 't lachen :)

Voor de rest gaat het hier allemaal heel erg goed. De zon straalt, het eten is lekker en de bedden liggen goed, wat wilt een mens nog meer op bivak?
Behalve dan misschien mama en papa… :D